|
Με το που το ντεμπούτο άλμπουμ των Headleaders μετρούσε κάπου δυο μήνες στα ράφια των δισκοπωλείων τα τρία μέλη που τους αποτελούσαν, ο Josef (Bachelier : τύμπανα, τραγούδι), ο Lakis ( Χαλκιόπουλος : κιθάρες, τραγούδι) και ο Spiros (Φάρος : μπάσο), αντί να βάζουν τις τζίφρες τους φαρδιές πλατιές σε συμφωνητικά ζωντανών εμφανίσεων υπέγραφαν το … συναινετικό τους διαζύγιο! Κρίμα, γιατί το “What It Means To Me” (Σεπτέμβριος 1983, Creep 03) κατέχει εδώ και χρόνια μια περίοπτη θέση ανάμεσα στα πλέον αντιπροσωπευτικά δείγματα των, εναλλακτικής αντίληψης, πεπραγμένων της ελληνικής ροκ σκηνής εκεί πίσω στο, θρυλικό πλέον, πρώτο μισό της δεκαετίας των ‘80ς …
Ο καθείς λοιπόν τον δρόμο του … Ο Spiros, μετονομασμένος ήδη σε Spy Spider, σχημάτισε άμεσα τους Rehearsed Dreams, στων οποίων μάλιστα το ένα και μοναδικό άλμπουμ, το σπαραχτικά μακάβριο “Repulsion” (1985, Creep 10), ο Χαλκιόπουλος εκτελούσε χρέη μηχανικού ήχου ως … Lakis The Headleader ! Ο Josef, μετά από απραξία χρόνων, βρέθηκε στους Next To Nothing που ηχογράφησαν το, επίσης ένα και μοναδικό πλην ευθυγραμμισμένο με την δημοφιλή τότε … αμερικαναυστραλέζικη λογική, άλμπουμ “Way To The Sun” (1988, Wipe Out WOR 009)! Και ο Lakis τέλος, περιφερόταν ανήσυχος στο μουσικό κύκλωμα της Κυψέλης βγάζοντας παράλληλα τα προς το ζην ως ηχολήπτης και παραγωγός στα ιστορικά στούντιο της Columbia στην Ριζούπολη που διηύθυνε ο, εκ των κορυφαίων ημεδαπών παραγωγών, Πάνος Δράκος…
Σε εκείνο μάλιστα το ελκυστικό περιβάλλον ήταν που όχι μόνον επεξεργαζόταν κάμποσα τραγούδια που προοριζόταν αρχικά για τους Headleaders αλλά και συνάντησε, 20χρονος πια την άνοιξη του ’85, δυο ακόμα ανθρώπους πρόθυμους να συμμετάσχουν στην πραγματοποίηση τους : τους συναδέλφους Χρήστο Τριάντη (γεν. ‘68, μπάσο / φωνητικά) και Χρήστο Σβάρνα (γεν.‘64, τύμπανα / φωνητικά) που είχαν ήδη τριφτεί, και με το παραπάνω, σε διάφορες συνοικιακές μπάντες !
Οι τρείς φίλοι επέλεξαν αρχικά ως διακριτικό τίτλο το X-Ray αλλά τον θυσίασαν αργότερα προς χάριν του Fade΄ υπό αυτήν την επωνυμία μάλιστα έπαιζαν σε διάφορα αθηναϊκά και πειραιώτικα στέκια όπως η Μουσική Αποθήκη στην Αγίου Μελετίου - όπου η τακτική επισκέπτρια αλλά και γειτόνισσα Κατερίνα Γώγου είχε εκφράσει την εκτίμηση της προς το υλικό τους - το Ροντέο στην Πλατεία Βικτωρίας και το Σκιάχτρο στην Ακτή Πρωτοψάλτη, φάτσα στο νεόκτιστο τότε Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας! Ταυτόχρονα και όποτε το στούντιο II της Κολούμπια ήταν ελεύθερο υπηρεσίας η μπάντα έβρισκε την ευκαιρία να τελειοποιήσει τα τραγούδια “Around Me”, “Claim Of Life” (αρχικός τίτλος : “AM - FM”), “Creatures Of This Site”, “Inside Your Mind”, “There’s A Place”, “War” (τίτλος εργασίας : “Lost Fight”) και το φερώνυμο ινστρουμένταλ με απώτερο σκοπό την συνύπαρξη τους σε ένα άλμπουμ.
Λίγο πριν αρχίσουν όμως να απευθύνονται προς κάθε ενδιαφερόμενο αποφάσισαν να αλλάξουν για μια ακόμα φορά το όνομά τους : ένας φίλος που είχε την τύχη να ακούσει πρώτος διέκρινε στην συγκεκριμένη επτάδα μια στυλιστική ταύτιση με τα ερειπωμένα και γκρίζα μεταβιομηχανικά ηχοτοπία του δεύτερου άλμπουμ των Magazine, οπότε ο τίτλος του “Secondhand Daylight” (1979, Virgin V 2121) φάνταζε ξαφνικά κάτι παραπάνω από ιδανικός για την περίπτωση τους!
Όλα αυτά όμως πήγαν περίπατο ή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, στρατό καθώς, την άνοιξη του ’86, ο Χαλκιόπουλος εκλήθη να εκπληρώσει αυτό το καθήκον που όλοι όσοι έχουν σώας τας φρένας το κάνουν παρά την θέληση τους …
Όταν όμως ξεμπέρδεψε είχαν συντελεστεί τέτοιες αλλαγές στα μουσικά πράγματα σε αυτά τα δύο χρόνια που εκείνα τα επτά, έτοιμα για κυκλοφορία, κομμάτια φάνταζαν πλέον … ξεπερασμένα ! Ανυπόμονος δε να λειτουργήσει μέσα σε αυτό το νέο μουσικό πλαίσιο έτρεξε να συναντήσει τον Bachelier και τον Μίλτο Μπουρουσιάν στην τελευταία πλην βραχύβια φάση των Next To Nothing ως τρίο στριμώχνοντας όλα όσα είχαν σχέση με τους Secondhand Daylights στο ντουλάπι με τις Ανεκπλήρωτες Επιθυμίες! Όπου και παρέμειναν, ξεχασμένα ακόμα και από τους ίδιους τους ιθύνοντες, όλα αυτά τα 26 χρόνια!
Αυτή είναι μέσες - άκρες η ιστορία που ξεκίνησε σαν X – Ray, συστήθηκε ως Fade και χάθηκε πριν καλά - καλά καταλήξει σε Secondhand Daylights ΄ το μόνο παρήγορο είναι ότι ο ετεροχρονισμένος επίλογος της επιτέλους γράφτηκε
Ηχογραφήθηκε την Άνοιξη του 1985 στο Studio II της Columbia, Ηρακλείου 127, Ριζούπολη
Στίχοι / Μουσική …………………………………………………. Λάκης Χαλκιόπουλος
Ηχολήπτης ………………………………………………………... Λάκης Χαλκιόπουλος
Παραγωγή …………………………………………………… The Secondhand Daylights
Επιμέλεια / Κείμενα ………………………………………………… Νίκος Πετρουλάκης
Οι Secondhand Daylights ευχαριστούν τον Πάνο Δράκο και την Φαίδρα Οικονόμου
Λάκης Χαλκιόπουλος …………………………………………κιθάρα, πλήκτρα, τραγούδι
Χρήστος Τριάντης …………………………………………………….. μπάσο, φωνητικά
Χρήστος Σβάρνας ……………………………………………………. τύμπανα, φωνητικά
|
