|
" Το εξώφυλλο του Κωστή Βήχου παραπέμπει στους Caravan. Στο εξώφυλλο του “In the Land of Grey and Pink” (1971), που είχε φιλοτεχνήσει η Anne Marie Anderson. Δεν ξέρω αν αυτό είναι τυχαίο ή λιγότερο τυχαίο. Δεν ξέρω αν έγινε με σκοπό να «περιγράψει» ένα είδος μουσικής – εκείνο που ακούγεται στο βινύλιο. Και ναι και όχι, θα έλεγα.
Θέλω να πω πως το “The Valley of Dreams” δεν έχει εκ πρώτης ουδεμία σχέση με το progressive rock και με τη «σκηνή του Canterbury». Όμως… όμως… μερικά περάσματα θα μπορούσε να ταίριαζαν στη romance της περίφημης βρετανικής σκηνής (εκείνη την ρομάντζα τουλάχιστον που επεξεργάστηκαν και πρότειναν οι Caravan). Με μελωδίες περασμένες στα πιάνο και στα πλήκτρα κυρίως, ο Ξένος φτιάχνει ένα άλμπουμ από το οποίο ξεχειλίζει η ηχητική ομορφιά. Ορχηστρική μουσική λοιπόν, που θυμίζει περασμένα… κινηματογραφικά ή σαν-κινηματογραφικά μεγαλεία, πάντα προσανατολισμένη προς το μελωδικό και το φευγάτο, και σΆ ένα στυλ που μπορεί να παραπέμπει π.χ. σε ορισμένα easy ορχηστρικά LP του Βαγγέλη Πιτσιλαδή ή, για να το… βαρύνουμε ελαφρώς το πράγμα, σε μια κάπως απλοποιημένη προσέγγιση των romances του Ραχμάνινοφ ή του Dvořák.
Ένα απολύτως αποδεκτό και ευχάριστο άλμπουμ είναι το “The Valley of Dreams” του Σπύρου Ξένου, που σηματοδοτεί μια παράπλευρη, μοναχική διαδρομή… δική του φυσικά, αλλά και της αντίστοιχης (ελληνικής) δισκογραφίας. " ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΣΑΣ/ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ
|
